Elke familie heeft wel zo’n traditie die men koestert — maar de aanpak van Aneta Zeppettella uit Ohio valt nét even op. Al zeventien jaar zet zij haar dochter Carla elk jaar op haar verjaardag op de foto, gekleed in Aneta’s eigen trouwjurk. Het resultaat: een intieme en ontroerende fotoserie die een leven lang meegaat.
Het begin van een bijzondere gewoonte
Het idee ontstond in 2008, nadat Aneta in een ouderblad over iets vergelijkbaars las. “Ik ben niet sentimenteel aangelegd over die jurk — het was eigenlijk gewoon een uitverkoopje dat ik vlak voor ons huwelijk scoorde,” vertelt ze nuchter. Toch snapte ze direct het effect: met deze foto’s legde ze Carla’s jeugd vast van 1 tot 17 jaar. Stap voor stap, jaar na jaar.
Een jurk met weinig waarde, herinneringen met veel betekenis
Aneta verhuisde in 1999 vanuit Szczecin (Polen) naar de VS en trouwde een jaar later met haar man David, in 2000. Snel schakelen was nodig — en dus die haastige aankoop van de jurk. De echte waarde zit hem niet in het kledingstuk, maar in wat het teweegbracht: elk jaar weer dat ene moment met haar dochter — foto’s vol groei en kleine verrassingen.
Van schattige peuter tot zelfverzekerde puber
Wat opvalt is hoe enthousiast Carla zelf is. Elk jaar herinnerde zij haar moeder aan ‘hun moment’. De foto’s laten zien hoe een gigantische jurk langzaam op haar lijf gaat passen, en hoe haar blik van verlegen peuter naar open tiener verandert. Wie zelf kinderen grootbrengt, kent dat gevoel — opeens is je kind groot.
Niet altijd begrip van buitenaf
Op Instagram deelde Aneta het project, waarop niet iedereen even vriendelijk reageerde. Ze kreeg ook negatieve reacties van mensen die het verhaal niet begrepen en kritiek hadden op het gebruik van de jurk. “Er waren zelfs mensen die dachten dat ik Carla wilde dwingen deze jurk te dragen op haar trouwdag of dat ze slank moest blijven. Maar deze jurk heeft voor ons geen diepere betekenis dan deze herinneringen.”
Met een glimlach terugkijken
In 2025 is Carla vrijwel volwassen, en ronden moeder en dochter de serie af. Aneta blikt dankbaar terug: “Mijn dochter is een bijzonder mens — en mijn beste vriendin. De tijd is echt voorbij gevlogen.” Ook vader David kijkt vol ongeloof naar de afgelopen jaren. Zelfs als de jurk haast vergeten in de kast hangt, blijven de foto’s en het verhaal bestaan — een tastbare tijdlijn van een moeder-dochter-band.
Zelf zo’n traditie starten?
- Kies een vast item – een kledingstuk, een sjaal van oma, of kies voor een jaarlijks familiefoto-moment
- Leg elk jaar hetzelfde moment vast: een vaste datum werkt het beste
- Wees niet te perfectionistisch — het hoeft geen studiofoto te zijn
- Bewaar de foto’s fysiek én digitaal (hier in Nederland zijn HEMA-fotoboekjes nog steeds razend populair voor zulke projecten)
- Deel het niet per se op social media — deze herinneringen zijn vooral voor uzelf en uw gezin
Een kleine tip tot slot
Heeft u een vergeten item in de kast hangen? Geef het een tweede leven en maak er samen een ritueel van. De kracht van tradities zit niet in perfectie, maar in herhaling en samenzijn. En wie weet — misschien kijkt u over twintig jaar met dezelfde verwondering terug.
