Amanda Tarver — moeder van twee uit Miami — ontdekte dat ze zwanger was, amper twee weken nadat ze werd opgesloten na een drugsveroordeling. U hoort het goed: het leven kan echt onverwacht lopen.
“Mijn stress was zo groot dat ik twijfelde of ik de zwangerschap wel uit zou kunnen dragen,” vertelt Amanda openhartig.
Van naïviteit naar nachtmerrie
Amanda kwam vast te zitten door geld over te maken en pakketten aan te nemen voor haar toenmalige vriend (nu echtgenoot), Legend, die drugs verkocht. De rechter legde haar — als first offender — 24 maanden op in de Coleman Federal Prison in Florida.
“Ik dacht echt dat alles voorbij was. Toen ik het vonnis hoorde, stond ik volledig verstijfd.”
Legend kreeg 47 maanden voor samenzwering. Hun zoon Dorian (toen 6) moest opeens bij oma Maria wonen, terwijl Amanda haar toekomst in rook op zag gaan.
Onverwacht moeder in de gevangenis
Als jonge moeder verwachtte ze alleen een waarschuwing of taakstraf. “Ik realiseerde me al snel dat het systeem minder vergevingsgezind was.” Uitleggen aan Dorian dat ze zo lang weg zou zijn — ondoenlijk.
Het stel leerde elkaar kennen in een studentenkroeg in 2012. Legend verkocht drugs als bijbaantje, zegt hij: “Het was overleven. Mijn moeder was alleenstaand, ik was de oudste. Iemand moest helpen met de huur.”
In de party-scene van Miami leek die keuze bijna normaal. Amanda: “Ik was jong en naïef, zag het niet echt als slecht. Ik stond er gewoon niet bij stil wat we anderen misschien aandeden.”
Zwanger in “een magazijn” zonder ramen
Toen Amanda zeven maanden zwanger was, werd ze overgeplaatst naar een speciale afdeling voor zwangere gedetineerden. Ze noemt het “een magazijn zonder ramen en keiharde bedden” — een ware emotionele achtbaan.
Uiteindelijk beviel Amanda in de gevangenis van Legend Jr. “Verschrikkelijk om te weten dat Amanda er alleen voor stond,” vertelt Legend. Hun baby verbleef drie maanden bij haar, daarna moest ook hij naar oma Maria en grote broer Dorian.
Liefde en hoop tussen brieven
Contact liep enkel via brieven — vaak het enige lichtpuntje tijdens hun detentie. “We zaten wel op hetzelfde terrein, maar toch volledig gescheiden.” In die brieven ontsproot het nieuwe plan: samen opnieuw beginnen, trouwen, het leven weer opbouwen met hun twee zonen.
Van ervaring naar inspiratie: Stichting 300 Letters
Hun gemeenschappelijke trauma werd de basis voor de stichting 300 Letters — genoemd naar de honderden brieven die hen op de been hielden. De stichting biedt nu gratis gezinstherapie, financiële hulp (bijvoorbeeld voor kinderopvang), en empowermentgroepen voor gezinnen die herstellen na detentie.
Amanda: “Na mijn terugkeer was mijn eigenwaarde enorm laag. Je bent maandenlang alleen een nummer. We zagen hoe hard gezinnen steun nodig hebben om niet uit elkaar te vallen.”
Het echtpaar gebruikte eigen ervaringen voor het ontwikkelen van programma’s: “We hebben alles onderzocht — wat ging mis als koppel, maar ook als ouders; wat zagen we bij onze kinderen. Zo ontstond 300 Letters,” vult Legend aan.
Sindsdien hielp de stichting al zo’n 400 Nederlandse gezinnen richting herstel. “We werken aan sterke families en zo min mogelijk schade voor kinderen. Dat patroon moet doorbroken worden.”
Praktische tips voor gezinnen na detentie
- Zorg voor open communicatie: Brieven, videogesprekken of vaste belmomenten houden kinderen én ouders verbonden.
- Zoek lokale steun: In steden als Rotterdam en Eindhoven draaien nu al succesvolle herstelgroepen — vraag bij de gemeente naar 300 Letters of soortgelijke initiatieven.
- Focus op herstel: Bouw stap voor stap aan zelfvertrouwen en structuur. Klein beginnen — zo houd je het vol.
- Betrek de omgeving: Familie en vrienden kunnen een enorm verschil maken, al is het alleen al met praktische hulp of een luisterend oor.
Veel mensen horen via-via over 300 Letters — typisch Nederlands, eigenlijk. “Dat zoveel ouders ons vinden, zegt mij dat er een grote wens is het gezin te beschermen en een positieve weg te vinden na detentie,” besluit Amanda. En wie weet: misschien bent u of iemand in uw buurt wel de volgende die extra steun kan gebruiken. Aarzel vooral niet om een stap te zetten.
