We schrijven 2025. Het is vroeg in de ochtend, ik slaap nog half als ik naar de koelkast slof om ontbijt te maken — typisch maandag, zou je denken.
Mijn ogen moeten duidelijk wennen aan het licht. ik knipper een paar keer, turend naar het schap waar altijd mijn favoriete Griekse yoghurt staat.
En dan zie ik het. Midden in het zicht, pal naast de yoghurt – het sperma-monster van mijn man, in een opvallend potje.
Een charmant gebaar, echt heel subtiel is het niet.
In plaats van het, pak ‘m beet, in het bovenste deurtje achter de chutney te verstoppen — staat het pontificaal vooraan. Juist naast de naturel yoghurt van Albert Heijn. Wie verzint dat?
Een ochtend met rillingen: “Het beeld liet me niet los”
Ik probeer het te negeren, schep een lepel yoghurt over mijn muesli.
Moeder van drie — poepluiers, spuugdoekjes, knoeien: ik dacht dat ik alles wel aankon.
Maar hoe ik ook mijn best doe: de gelijkenis tussen het dikke potje in de koelkast en mijn ontbijt laat me niet los.
De romige textuur van de yoghurt werkt ook niet echt mee vandaag.
Je raadt het al: ik sprint naar het toilet en geef over. Topstart van de dag, dit.
Toch — ergens ben ik ongemerkt opgelucht. We zijn bijna aan het einde van onze lange zoektocht naar betrouwbare anticonceptie beland.
Onze zoektocht naar anticonceptie
Sinds mijn studententijd sluimert altijd de angst voor een blinde zwangerschap.
- Eerst jarenlang aan de pil
- Na ons eerste kindje: proberen zonder medicatie – dag hormonen
- Het beruchte ‘kalendermethodetje’. Niet waterdicht, want je kent het wel: verrassing nummer drie kwam iets eerder dan gepland.
Nog een kindje erbij kwam niet op het wensenlijstje, dus besloten we: het is mooi geweest.
Mijn man stelde zelf een vasectomie voor. Ik moedigde het met liefde aan — maar had niet bedacht dat ik ooit over zijn sperma naast mijn yoghurt zou schrijven.
‘Zijn ballen zagen eruit als overrijpe avocado’s’
Vasectomieën zijn ook in Nederland geen uitzondering — ruim één op de vier mannen boven de veertig kiest er hier trouwens voor.
Voor veel mannen klinkt het ingrijpend, maar eerlijk: voor mijn lief viel de ervaring alles mee. De ingreep stelde niets voor en met een paracetamolletje was het op te vangen — al was het resultaat qua kleur in z’n onderbroek wel even schrikken. Zijn ballen leken dagenlang op overrijpe avocado’s, kijk, dat beeld krijg ik dus ook niet meer uit mijn hoofd.
Gelukkig herstelde alles snel en na wat voorzichtigheid pakten we het vrije leven weer op. Mét die Hollandse nuchterheid: ‘Even afwachten of het echt gelukt is.’
Na de ‘knip’ komt de test: “20 keer klaarkomen? Serieus?”
Voor wie geen idee heeft: na een vasectomie moet het zaad nog gecontroleerd worden. De uroloog adviseert minimaal twintig keer klaarkomen of drie maanden wachten voordat je het zonder condoom aandurft.
- Pas na een officiële zaadanalyse (je weet wel — dat potje!) krijg je groen licht
- Vandaar dat dat spermamonster bij ons even naast de yoghurt sliep. Tip: zet ‘m voortaan achter de pot curry, of nog beter, lever ‘m direct bij het lab in.
Er zijn leukere manieren om de dag te beginnen. Maar hé – alles voor het goede doel en een zorgeloze toekomst zonder gedoe.
