Als u denkt dat het leven onvoorspelbaar is — Aria, een 29-jarige uit Los Angeles, is daar het levende bewijs van. Wie drie keer achter elkaar oog in oog heeft gestaan met de dood en nog steeds kan glimlachen, verdient op z’n minst een eigen LinkedIn-titel. Haar volgers doopten haar dan ook: ‘CEO van Niet Sterven’.
Drie maal is (geen) scheepsrecht
Op haar 29ste heeft Aria niet alleen terminale kanker overleefd — niet één, maar twéé keer — ze ontsnapte ook nog aan een bijna dodelijk auto-ongeluk op een Amerikaanse snelweg. Een combinatie waar zelfs stoere Amsterdammers stil van worden.
Diagnose na diagnose
Het begon allemaal onschuldig: wat pijn onder haar rechterarm. Een infectie, dacht ze. Maar de artsen kwamen met nieuws waar je acuut ongemakkelijk van wordt — non-Hodgkin lymfoom met een vijfjaarsoverlevingsprognose. Chemotherapie, bestralingen en maar liefst zestien operaties volgden voordat ze werd verklaard in remissie.
Een jaar later, net toen ze de ziekenhuissfeer wilde ontvluchten, sloeg het noodlot opnieuw toe. Tijdens een routinecheck werd terminale hersenkanker geconstateerd. Overlevingskans: één jaar. Aria besloot haar lot uit te dagen en vierde haar (tweede) leven met een roadtrip. Maar die reis eindigde niet met een zonsondergang.
De dag die alles veranderde
Tijdens het rijden verloor ze kort haar bewustzijn door zuurstofgebrek. Het resultaat: haar schedel was losgeraakt van haar wervelkolom, het achterhoofdsknobbel in stukken — en ze had alle ribben aan haar rechterkant gebroken. Haar zicht en spraak? Weg. Interne bloedingen doordat haar dikke darm en darmen waren gescheurd. Zoals ze zegt: “Ik heb even serieus gecrasht.”
Een agent vond haar, ineengedoken en niet reagerend — ademen deed ze nauwelijks. Spoed naar het ziekenhuis, waar artsen haar schedel en rug opnieuw bevestigden. Wonder boven wonder overleefde ze. Alweer, ja.
Revalideren, leren, loslaten
De weg terug was bepaald geen stadswandeling langs de Amstel. Lopen en spreken moest ze opnieuw leren. Haar dieet bestaat nu uit eenvoudig eten, stap voor stap getest — Hollands broodje kaas kan ze voorlopig vergeten. Zelf rijden kan intussen weer, al iemand anders achter het stuur steeds haar angst triggert.
Boven elke dag hangt een soort dankbaarheid die lastig te omschrijven valt. Natuurlijk, er was pijn, frustratie en het afscheid nemen van mensen. “Het maakt me zuiniger op waar (en met wie) ik mijn tijd besteed,” deelt ze. Echte vriendschappen zijn nu belangrijker dan ooit — en ja, soms voelt het wat leeg als je kijkt naar wie er overblijft.
Terug naar het nu: Voluit leven
Aria deelt haar verhaal met 284.000 volgers op TikTok en Instagram — het soort community waar Nederlanders met een bak koffie graag stiekem het leven van anderen volgen. Ze geeft eerlijk toe: veel beïnvloeden kon ze niet, maar rouw om verloren jaren is er wel eens. Gelukkig heeft ze meer rust gevonden in wie ze nu is — haar eigen reis noodzakelijk en transformerend.
Tips uit eigen ervaring
- Let op signalen: Elk klein pijntje kan iets betekenen. Raadpleeg bij twijfel altijd een arts — hier, of je nu in Groningen of Maastricht woont.
- Prioriteiten stellen: Investeer tijd in mensen die echt iets bijdragen. Zeker als je merkt dat het leven soms andere plannen heeft.
- Zorg goed voor je lijf: Na zware klappen is hersteltraject essentieel. Voeding, beweging en rust — laat je goed begeleiden.
- Delen helpt: Praten over je ervaringen, zowel online als offline, brengt steun en soms onverwachte verbindingen.
Wist je dat?
Volgens het RIVM krijgt in Nederland jaarlijks ruim 120.000 mensen de diagnose kanker. Maar overleven — en weer verder leven — is voor iedereen een unieke reis.
Slotgedachte
Waarom dit verhaal Vasthouden? Omdat Aria’s ervaring ons eraan herinnert hoe snel alles kan veranderen. Soms is het leven niet netjes — net zoals je na een week vergeten boodschappen opeens zonder melk zit. Maar delen wat je meemaakt, maakt het soms net draaglijker.
