Het zou zomaar kunnen: sta je in de metro in New York, draait Eila Adams zich om — topless. Voor haar is het geen stunt of TikTok-grapje, maar een bewuste keuze. De 36-jarige Canadese contentmaker, bekend van Naked News, besteedde zes dagen aan het topless bezoeken van de beroemdste plekken van New York. Van de Brooklyn Bridge tot Times Square — allemaal in het kader van gendergelijkheid.
Waarom doet ze dit eigenlijk?
Volgens Eila is het simpel: “Als mannen zonder shirt over straat kunnen lopen — waarom zouden vrouwen dat dan niet mogen?” In Nederland kijken we daar onderhand niet meer zo van op, zeker met Zandvoort of het Vondelpark om de hoek, maar zelfs in New York blijft het opvallend.
Nudity om gelijkheid bespreekbaar te maken
Sinds 1992 mag je als vrouw officieel topless zijn op straat in New York, wist u dat? Toch doen maar weinig vrouwen het écht. Adams vindt dat het tijd is om het normaal te maken. “Door het gewoon te dóén, krijg je die ongemakkelijkheid eruit — en het gesprek op gang.” Af en toe met wat ongemak: ze vertelt hoe een man de lift binnenstapte terwijl ze, ongepland hoog opgetrokken been, haar statement maakte. Dat voelde zelfs voor Adams wat genant.
Niet de enige — een wereldwijde trend?
Eila is niet uniek. Over de hele wereld wagen vrouwen zich aan het (semi-)bloot manifesteren voor een punt. Like Ava Louise, die haar ‘potatoes’ liet zien op een livestream tussen Dublin en New York toen dat nog kon. Of de inmiddels beruchte Kait, fanatiek supporter van de Edmonton Oilers, die na haar topless actie bij een ijshockeywedstrijd tegenwoordig zelfs bij Playboy rondhangt als mascotte.
Bloot als levensfilosofie?
Eila noemt zichzelf exhibitionist, maar niet zomaar voor de “lol”. Voor haar is het serieuze emancipatie: “Iedereen is geboren zonder kleren — waarom schamen we ons dan zo?” Haar boodschap: leer je lijf waarderen, en dat van anderen ook. In haar woorden: “Je hoeft niet alles mooi te vinden, maar haat op naakt is nergens voor nodig.”
Wat krijgt ze terug?
Natuurlijk: niet iedereen is enthousiast. “Af en toe krijg ik een rare blik, soms zelfs een nare opmerking — maar meestal glimlacht men of geeft een knipoog,” aldus Eila. Ze poseert bewust niet op plekken als het 9/11-monument of cenotafen. Haar eigen regel: respect voor rustplaatsen.
- Sommige passanten zien het niet eens
- Soms krijg je als reactie: een duim omhoog, een lach, soms schaamte van beiden
- “T—ts kunnen iemands dag maken,” grapt Adams. Maar ze meent het ook: vrijheid is ook een lach
Wat kunnen wij hier in Nederland ermee?
Al klinkt het voor veel Amsterdammers niet direct als wereldnieuws, Adams’ actie zet toch aan het denken — vooral over dubbel moraal. Ga je deze zomer naar een festival, het strand, of Pride? Realiseer je dan: ook hier spelen normen mee, en maak je eigen keuzes.
Dus, vind je er wat van? Kijk weg. Trots op je lichaam? Doe je ding — zolang het met respect blijft. Gelijkwaardigheid begint tenslotte vaak met één persoon die de eerste stap zet.
