New Yorkers onthullen de rauwste kanten van het leven in NYC

New Yorkers onthullen de rauwste kanten van het leven in NYC

Verspreid de liefde

Iedereen kent de mooie kant van New York: iconische musea, legendarische foodspots en een ongekende mix van culturen — je hoeft maar de straat over te steken in Soho of boodschappen te doen bij Albert Heijn en voelt die energie meteen. Maar eerlijk is eerlijk — het leven in de stad die nooit slaapt is lang niet altijd even glansrijk.

Internet stroomt vol met verhalen van echte New Yorkers die hun rauwste ervaringen delen op fora als Reddit’s “Ask NYC”. Je denkt misschien dat je alles al eens gelezen hebt, maar sommige gebeurtenissen zijn bijna niet te verzinnen. Vooral als het om de minder charmante verrassingen van het stadsleven gaat.

Wanneer de E-lijn ineens je nachtmerrie wordt

Een van de populairste posts afgelopen maand kwam van een vrouw — naam onbekend, klachten volkomen herkenbaar — die haar nachtelijke rit met de E-metro niet gauw zal vergeten. Door wegwerkzaamheden reed de trein traag, de sfeer was gespannen. Ineens spuugt een dakloze man haar vol in het gezicht en begint te lachen. Ze vertelt: “Daar stond ik dan, in kleren die meteen regelrecht de vuilstort in konden. En wie kom ik dan tegen in het trappenhuis in m’n ondergoed? Mijn nieuwe buren.”

Het enige wat ze nog kon zeggen: “Een dakloze heeft over me heen gekotst.” Daarna: douchen, proberen te vergeten — en vooral doorgaan met het leven.

Met je handen door andermans ellende

Nietsvermoedend haast je je een metrostation binnen, struikelt op de trap — en vangt jezelf net op tijd met je handen. Goed geland, totdat je beseft wat je eigenlijk aanraakt: natte diarree die van de bovenste trede afdruipt. Een man uit Manhattan schrijft op Reddit dat hij vervolgens met gespreide armen als een Playmobil-poppetje door Times Square rende — hopend geen deurklink, paal of smartphone aan te raken.

Kleine misdrijven voor het goede doel

Het blijft trouwens niet alleen bij vieze verhalen. Zo biechtte een Brooklynite recent openlijk op dat hij uit pure nood een kruiwagen uit het Sarphatipark meenam. Waarom? Zijn vriendin gleed uit op het ijs, brak haar enkel — en na meer dan een uur wachten op een ambulance besloten ze het heft in eigen handen te nemen. Met hulp van twee onbekende New Yorkers werd zij als een personage uit een oude zwart-wit film naar de straat gerold. Kosten: een tientje voor een Uber, veel goedkoper dan een ziekenhuistrein.

Bekentenissen die je je vrienden liever niet vertelt

Er circuleren nog veel meer horrorverhalen op “Ask NYC”. Denk aan een fles urine die na overrijden openbarst — precies op iemands gezicht — of struikelpartijen op drukke perrons midden in de spits. Maar het hoeft niet buiten te gebeuren: soms begint het avontuur pas als je thuiskomt nadat je struikelde over een losse stoeptegel in Williamsburg. Je handen opengehaald, been bloedend, klaar om de wonden uit te spoelen. Licht aan — en het water uit de kraan blijkt bruin. Serieus, zo bruin dat je korte tijd het ergste vreest. Volgens de huisbaas: “gewoon roest”, geen rioolwater. Maar fijn is iets anders.

Waarom mensen toch blijven (en delen)

Velen die deze verhalen lezen, zullen denken: wie wil hier nou wonen? Toch zijn dit soort ervaringen haast een ritueel — je moet het meemaken om je een échte New Yorker te voelen. Misschien is het juist dit bizarre rauwe randje dat de stad zo uniek maakt en waarover je in het Vondelpark — of gewoon thuis met vrienden — nog lang napraat.

  • Blijf altijd opletten — vooral op trapleuningen en losse stoeptegels
  • Een extra shirt of handgel in je tas is geen overbodige luxe
  • En onthoud: wat je hier meemaakt, vergeet je nooit meer — of je het nou wilt of niet

De verhalen zijn soms te bizar om te geloven, maar wie weet: straks ben je zelf het onderwerp van zo’n typisch New Yorks avontuur.