Waarom ik wild en doodgereden dieren eet — respectvol omgaan met planten, dieren en onze omgeving

Waarom ik wild en doodgereden dieren eet — respectvol omgaan met planten, dieren en onze omgeving

Verspreid de liefde

In een tijd waar je bij de Appie alles binnen handbereik hebt, kiezen sommigen in Nederland bewust een andere route. Eric Joseph Lewis, 41 jaar en woonachtig in Knoxville, Maryland (VS), geeft liever geen fortuin uit aan supermarkten. Zijn weekschema? Niet meer dan €45 aan boodschappen. De rest is wildpluk, speurtochten naar paddenstoelen en, geloof het of niet — maaltijden van roadkill.

Leven van wat de natuur biedt — inclusief roadkill

Samen met zijn vriendin Jess Russell (ze is net 26 jaar geworden) leeft Eric grotendeels van wat het bos, de berm en de moestuin geven. Smoothies van verse bessen, pesto van brandnetel, af en toe vlees van een aangereden hert — blijkbaar kan zo’n dier tot wel 45 kilo vlees opleveren. Klinkt absurd? In de praktijk blijkt het verrassend praktisch. zo’n levensstijl zorgt voor minder afval, flink wat euro’s besparing én een duurzame verbondenheid met de natuur.

“Elke dag eet ik wilde planten en zelfgekweekt eten,” vertelt Lewis. “Eigenlijk moet je planten met evenveel respect behandelen als mensen.”

De drempel over: van afkeer tot waardering

Het idee om roadkill te eten roept vaak afkeer op, maar volgens Eric is dat vooral een kwestie van gewenning. “Kun je door het ongemak heen kijken, dan besef je: dit dier heeft een vrij leven gehad — en het verdient respect,” legt hij uit. Squirrel, opossum of zelfs groundhog (‘de Amerikaanse watermuis’) staan regelmatig bij hem op het menu. Het blijft cruciaal om verstandig te beoordelen wat geschikt is: versheid, geen tekenen van ziekte, de juiste temperaturen. Zeker in Nederland zou je lokale regelgeving moeten checken mocht je eraan denken dit pad te volgen.

Natuurlijk leven met een moderne twist

Hoewel Eric nog weleens wat koopt — zoals zijn favoriete kombucha of kokosnootyoghurt — heeft hij zijn maandlasten radicaal verlaagd dankzij wildpluk en het nutten van dieren die hij langs de weg vindt. Het begon allemaal toen zijn oom hem liet zien dat hij bovenop een bos vol bosbessen woonde. Tegenwoordig woont hij op een kwekerij waar fruit, noten en groenten groeien, en jaagt hij uitsluitend op invasieve soorten zoals Amerikaanse meervallen. Zo draagt hij ook nog eens bij aan een gezondere lokale natuur.

Op zoek naar schakeringen: van paddo’s tot zelf leren

De roots van Lewis liggen oorspronkelijk in New England, maar een paar maanden per jaar trekt hij richting het zonnige Florida. Daar zoekt hij wilde paddenstoelen en legt hij vallen voor wilde zwijnen en leguanen — dieren die daar het ecosysteem verstoren. Een mooie bonus: samen met zijn hond Leela (een stoere kruising tussen een blue heeler en beagle) leert hij hoe je paddenstoelen opspoort.

Alles gebruiken — respectvol omgaan met dieren

Wat Eric aanspreekt? Het alles-omvattend gebruiken van een dier: huiden worden verwerkt tot leer, botten tot bouillon of hondensnacks. Zo probeert hij het leven van elk dier — en zelfs van planten — met respect te omarmen.

Wat kun je leren van deze ongewone leefstijl?

  • Ga zelf eens wildplukken — in Nederland kun je bramen, wilde peren en kastanjes vinden, zeker rond het Amsterdamse Bos of de Utrechtse Heuvelrug.
  • Verminder voedselverspilling door creatief te koken met wat je hebt.
  • Denk na over respect voor alles wat leeft — minder als dogma, meer als bewustzijn in het dagelijks leven.

Kortom, misschien is het tijd om niet alleen duurzaam te consumere, maar ook om wie en wat je eet, met aandacht te behandelen. Of je nou kiest voor roadkill of dagelijks in de Jumbo je groenten haalt — het blijft fascinerend hoeveel er in je eigen buurt te ontdekken is.