Een Cadbury Creme Egg als familie-erfstuk? Voor de 53-jarige Ainslie Peters uit Ierland is het werkelijkheid. In haar woonkamer prijkt al vijftig jaar een ongeopend paasei achter glas — een herinnering die inmiddels een eigen leven is gaan leiden.
Een cadeautje met een verhaal
Het verhaal begint in het Glasgow van de jaren zeventig. Tijdens de allereerste date tussen Ainslies oma Jean en haar toekomstige man Dan, in 1973, kreeg Jean het ei cadeau. Een schijnbaar onbeduidend gebaar — het soort zoetigheid waaraan je net zo makkelijk voorbij loopt bij Albert Heijn als je haast hebt.
- Jarenlang stond het ei opvallend in Jeans vitrinekast
- Toen Jean in 2010 overleed, koos Ainslie bewust alleen voor het ei als aandenken
- Vandaag de dag bewaart ze het — samen met haar vaders rouwkaart en een houten skyline van Glasgow
Vijftig jaar geduld: zo blijft het ei liggen
Stel je voor: een chocolade ei dat al ouder is dan de gemiddelde smartphone-gebruiker in Nederland. Het Cadbury-ei dateert zelfs nog uit de tijd dat het Fry’s heette (dat was tot begin jaren zeventig). Met z’n kenmerkende fondantvulling: suiker, melk, cacaoboter, een beetje eigeel — en eerlijk is eerlijk, een flinke schep nostalgie.
En ja, wie het ooit durft te openen, treft waarschijnlijk vooral een wit-gele massa zonder houdbaarheidsdatum aan.
Waarom blijft zo’n easter egg onaangeroerd?
Ainslie legt uit: “Mijn oma noemde het ‘het speciale ei’. We vroegen haar als kinderen waarom het nooit werd opgegeten, maar dan lachte ze het altijd weg — alsof het gewoon vanzelfsprekend was.” Later vertelde Jean het verhaal over die eerste ontmoeting, en werd duidelijk waarom ze het altijd had bewaard.
De emotionele waarde blijkt enorm. “Het heeft echt betekenis voor mij dat dit egg al zo lang in de familie blijft”, deelt Ainslie. En — met een knipoog — “Eerlijk gezegd vind ik ze stiekem veel te zoet. Dus zo blijft hij voorlopig mooi in de kast.”
Cadbury’s Creme Egg ook in Nederland geliefd
Cadbury’s eitje duikt natuurlijk elk voorjaar weer in de schappen op — maar wist u dat er wereldwijd ruim 500 miljoen (!) per jaar van worden gemaakt? Twee derde daarvan verdwijnt in Britse magen. In Nederland zijn ze inmiddels ook te vinden bij onder andere Jumbo en sommige speciaalkruideniers, vooral tijdens Pasen. Maar wie bewaart ‘m vijftig jaar lang?
Wat kunnen we hiervan leren?
- Waarde zit niet altijd in dure spullen — soms is een simpel chocolade-ei genoeg
- Familiegeschiedenissen zitten vaak in onverwachte voorwerpen
- Het is oké om herinneringen te koesteren zonder er dagelijks bij stil te staan
Dus de volgende keer dat u een zoetigheid overhoudt na de Pasen — wie weet, misschien schrijft u er ooit zelf nog geschiedenis mee. Vergeet niet: het zijn juist deze kleine dingen die het leven in Nederland zo eigen maken.
