Heeft u de video over Toco, de man in een levensecht colliekostuum, al gezien? Het internet in Nederland stond er de afgelopen weken op z’n kop van. een Japanse man die letterlijk in de huid van zijn favoriete herdershond kruipt — en dat allemaal dankzij een ruim €13.000 kostend hondenpak. Maar hoe past iemand eigenlijk in zo’n verfijnde hondenoutfit?
De hype rond Toco: waarom kijkt iedereen?
Alles begon op YouTube, waar de Nederlandse Tuv (in het echt Alberto “Bertie” Ruiz) zijn analyse van Toco’s eerste publieke wandeling plaatste. De video — slechts 12 minuten — werd meteen viral en tikte in no-time ruim 2 miljoen views aan. Ruiz fileert de bewegingen van Toco, werkt met digitale renders en komt tot een opvallende conclusie: Toco beweegt zich voort op handen en knieën, met zijn voeten weggestopt. Hoewel het er schattig uitziet, geeft het een heel ongemakkelijk beeld — zeker als hij traploopt of probeert te rennen.
Hoe werkt zo’n hondenpak dan eigenlijk?
- Voorpoten zijn handen: Volgens Ruiz zijn de ‘polsen’ van de collie duidelijk dunner dan de ‘enkels’, wat verraadt dat Toco zijn knieën als achterpoten gebruikt.
- Traplopen lijkt topsport: Het vergt serieuze lichaamsbeheersing — en waarschijnlijk liters zweet — om zo rond te kruipen.
- Beperkte bewegingsvrijheid: Buitenspelen, apporteren of zelfs gewoon liggen is volgens Toco fysiek een flinke uitdaging.
Zelfs Ruiz noemt de transformatie “echt creepy” maar ook fascinerend. Als je Toco in de video speelgoed ziet halen of zogenaamd hondenvoer eet, is het lastig om niet even te glimlachen — of je even af te vragen: waarom?!
Toco’s motivatie: gewoon gelukkig zijn als hond
De mysterieuze Japanner achter het masker — zijn echte naam kennen we nog steeds niet — biecht op dat hij zelfs zijn vrienden niets over deze passie vertelt. Hij is bang dat ze hem “vreemd” zullen vinden. Toch blijft hij volhouden: “Dit is mijn hobby. Het maakt mij blij, en blijkbaar anderen ook.” Al die aandacht? Geen doel op zich, maar het hoort er nu eenmaal bij. Over Nederland gesproken: ook bij ons zijn dierencosplays steeds minder taboe. Kijk bijvoorbeeld naar Dutch Comic Con — een plek waar alles mag.
Is het bizar of juist inspirerend?
Niet iedereen vindt het schattig. Op sociale media krijgt Toco naast bewondering ook flinke kritiek. Sommige mensen noemen het “aandachttrekkerij” of verspilling van geld. Ruiz stelt terecht de vraag: “Is dit dom geld uitgeven, of gewoon iemand die zijn droom waarmaakt omdat het kan?” In elk geval: Toco doet niemand kwaad, hooguit krijgt iemand er een nachtmerrie van — of juist inspiratie voor een eigen gek project.
Tot slot: Kan deze trend ook in Nederland aanslaan?
Toegegeven, het is niet goedkoop. Toch zie je in Amsterdam en Rotterdam steeds vaker vergelijkbare opvallende cosplay-acts. En zeg nou zelf — zou u het durven, zo helemaal losgaan voor een droom die verder gaat dan normaal? Misschien dat zo’n colliepak niet voor iedereen is, maar Toco bewijst in 2025: je kunt meer zijn dan je denkt, als je het maar echt wilt.
Persoonlijk vind ik het ontzettend gedurfd — en een tikje maf. Maar hé, de wereld wordt leuker als iedereen een beetje zijn eigen hond mag zijn, nietwaar?
