Het overkomt je niet elke dag: wakker worden na een zware operatie en ineens klinkt je stem alsof je net uit een Engelse pub in Yorkshire komt. Dat is precies wat Kim Hall—57 jaar en geboren in Goulburn, Nieuw-Zuid-Wales—meemaakte, tot grote verbazing van haar familie en dokters.
Haar moeder en zus hoorden het als eerste. “Je klinkt wel heel netjes,” grapte haar zus toen ze Hall vlak na haar operatie bezocht. Zelf hoorde Kim het nog niet: “Ik dacht dat ze maar wat zeiden. Ik voelde mij gewoon mezelf.” Maar kort daarna viel het ook anderen op, inclusief haar chirurg die haar onder het mes had gehad voor een reconstructie van haar onderkaak vanwege plaveiselcelcarcinoom—een specifieke vorm van hoofd- en halskanker.
Van stevige Aussie naar ‘chique’ Yorkshire
De verandering liet zich niet negeren. in plaats van haar kenmerkende Australische klank sprak Kim ineens met een uitgesproken Noord-Engels accent. Grappig detail: “Ik ben nooit in Engeland geweest, maar mensen zeggen dat ik nu als een echte Yorkshire-vrouw klink. Misschien wordt het tijd om naar het VK te vliegen!”
Deze opmerkelijke verandering staat bekend als het ‘foreign accent syndrome’—een neurologische aandoening waarbij mensen na een trauma ineens met een buitenlands accent praten. Meestal ontstaat dit door een beroerte of hersenletsel, maar bij Kim gebeurde het uitzonderlijk genoeg na een kaakoperatie in 2021. Artsen stonden met hun mond vol tanden.
Kankerdiagnose, herstel en onverwachte spraakproblemen
Kims hele medisch traject begon na een tandartsbezoek. Een hardnekkige kiespijn bleek het topje van de ijsberg: een biopt bevestigde kanker in haar onderkaak. “Nooit gedacht dat het om hoofd- of halskanker zou gaan,” zegt Kim. Het nieuws was even slikken, maar gaf uiteindelijk ook duidelijkheid over haar klachten.
Haar behandeling was niet mals: 34 bestralingen, chemotherapie en diverse operaties. “Mijn arts zei: ‘Ik kan je genezen, maar je kaak zal nooit meer hetzelfde zijn.’ En gelijk had hij.” Kim moest opnieuw leren praten, eten en slikken—een dagelijkse uitdaging.
“Soms mis ik mijn echte Australische accent. Dat gevoel van: dit ben ik.” Ook haar werk als ondersteunend medewerker op een basisschool in Goulburn werd lastiger. “Er zijn woorden die ik niet meer goed kan uitspreken—zelfs het woord ‘Australië’ krijg ik maar moeilijk uit mijn mond.”
Leven met nieuwe stem en smaak
Naast spraakproblemen verloor Kim ook haar smaak. Vast voedsel is sindsdien verleden tijd—ze leeft op smoothies en purees. “Eten en drinken ruik ik vooral. Als ik koffie neem, geniet ik meer van de geur dan van de smaak.” Uit eten gaan vraagt planning: “Niet overal hebben ze een goede smoothie of soep.”
Desondanks blijft Kim positief. “Ik ben kankervrij. Dat is het enige wat telt. Natuurlijk zou ik graag mezelf terug willen, maar ik probeer vooruit te kijken en niet te blijven hangen in het verleden.” Haar logopedist helpt haar stapje voor stapje verder.
Zeldzaam syndroom: hoe zit het precies?
Het foreign accent syndrome is wereldwijd extreem zeldzaam—tot 2019 zijn er slechts 112 gevallen beschreven. Volgens logopedist dr. Emma Charter, die Kim begeleidt, is het technisch gezien geen echt buitenlands accent, maar een spraakstoornis waarbij vooral de klinkers veranderen. “Klinkers bepalen het accent. Als het brein daarmee aan de slag gaat, lijkt het ineens of iemand uit een ander land komt,” legt Charter uit.
Het vooruitzicht dat Kim ooit haar originele Australische accent terugkrijgt, is klein. “Ondanks veel oefenen, blijven haar klinkers naar een andere klank neigen. Echt terugdraaien lukt bijna niet, het is alsof je hersenen opnieuw moet programmeren.”
Inzetten voor bewustwording en innovatie
Kim zet haar ervaring nu in om meer bekendheid te geven aan hoofd- en halskanker. Ze ondersteunt actief ‘SurFebruary’—een jaarlijks Australisch initiatief waarbij deelnemers (ja, zelfs in de Nederlandse kou!) geld ophalen voor kankeronderzoek door iedere dag even het koude water in te duiken of te surfen.
Zelf kreeg Kim als een van de eersten het 3D-geprinte revalidatiehulpmiddel ‘Restorabite’, mede gefinancierd door SurFebruary. “Haar kaakopening ging van minder dan een centimeter naar bijna drie. Eten, praten en tandenpoetsen werden eindelijk weer makkelijker,” aldus dr. Charter. Inmiddels is Kim een van de trouwste deelnemers aan SurFebruary en geeft ze graag terug aan de community.
Deze februari steunt Kim de Chris O’Brien Lifehouse ‘SurFebruary’ campagne. Overweeg ook mee te doen—of steun het onderzoek met een donatie als je niet zo’n koukleum bent!
Wat kunt u hiervan leren?
- Blijven oefenen met spreken loont, maar herstel vraagt tijd (en soms accepteert u simpelweg een nieuwe versie van uzelf).
- Signaleer aanhoudende pijnklachten op tijd—het kan soms ernstiger zijn dan aanvankelijk gedacht.
- Ook na zwaar medisch nieuws loont het om open te staan voor nieuwe vormen van revalidatie—zoals innovatieve 3D-hulpmiddelen.
- Bewustwording over hoofd- en halskanker kan levens redden. Check de lokale acties zoals Surfebruary of praat eens met een logopedist in de buurt van Amsterdam of Utrecht—deze experts zijn er ook gewoon in Nederland.
Dit verhaal is geen alledaags praatje voor bij de koffieautomaat op kantoor—maar hopelijk wél iets om te onthouden, te delen of om even bij stil te staan. Uw stem en gezondheid zijn kwetsbaarder dan u denkt.
