Overleven maakt iemand niet altijd sterker, maar soms ontdek je een deel van het leven waarvan je dacht dat het alleen in films bestaat.
In 2020 werd Eilish Poe, een leerkracht op een basisschool in Colorado, maar geboren en getogen in Texas, bruut aangevallen door haar ex-vriend. Ze overleefde 16 messteken — en sindsdien ziet ze volgens eigen zeggen regelmatig ‘schaduwfiguren’.
De aanval waar je alleen over leest
Poe, toen 25 jaar, vertelde haar verhaal in een vijfdelige reeks van de populaire podcast “Otherworld”. Die openhartige gesprekken brachten haar verhaal van veerkracht én het bovennatuurlijke naar duizenden luisteraars in heel Nederland.
Eilish zag naar eigen zeggen drie glasheldere geesten van mensen die tijdens haar leven zijn overleden. Eentje van hen, zo vertelt ze, zou haar zelfs hebben geholpen om haar telefoon te bereiken en zo alarm te slaan — letterlijk tijdens het gevecht op 4 november 2020.
Dat begon allemaal toen Jonathan Crossley, 25, haar probeerde te overtuigen dat hun zomeraffaire meer moest worden — maar zij wees hem af. Eilish was daar vanaf dag één duidelijk over en maakte steeds meer afstand toen hij zich obsessief begon te gedragen.
Toch weigerde Crossley haar los te laten. “Hij stuurde van die heftige voicemails: ‘Ik hou van je, ik laat je niet gaan,”’ herinnert Poe zich. “De angst zat er goed in.”
Weken van spanning, uren van horror
In de weken voorafgaand aan de aanval sloop Crossley Poe’s huis binnen en verstopte zich 26 uur lang in de kruipruimte. Tot hij zijn kans zag – net toen Eilish haar konijn Boomer wilde controleren, stormde hij op haar af.
“Hij duwde me van de trap af — mijn rug hield er blijvende schade aan over”, vertelt Poe. “Daarna greep hij me aan mijn lange haar en ramde mijn hoofd meerdere keren tegen de muur. Die littekens draag ik nog elke dag.”
De messteken kwamen in haar nek, zij en armen. Poe hield zich dood, hopend dat hij haar met rust zou laten.
De grens van leven en dood — en wie je daar ontmoet
In die verwarrende minuten zag Eilish bij de badkamerdeur, op nauwelijks een halve meter afstand, een ‘carrousel’ van mensen. “Mijn oma Jeanie stond daar gewoon, rustig glimlachend. Ze is overleden in 2014 maar stond er heel echt bij, zonder te zwaaien.”
Terwijl Jeanie langzaam verdween, verscheen haar jeugdvriendin Vicky. Zij pleegde begin 2020 zelfmoord. “Het beeld was zo scherp, zelfs haar kleding; haar glimlach was troostend. Dat moment voelde als een extra kans om afscheid te nemen – al duurde het maar vijf seconden.”
Maar het meest onverwacht: Alyssa Burkett, slachtoffer van huiselijk geweld in Poe’s Texaanse geboortestad, ‘verscheen’ als derde. Volgens Poe trok Alyssa haar letterlijk omhoog, zodat ze rechtop kon zitten — precies het moment waarop Eilish haar telefoon kon grijpen om hulp in te roepen. Zonder dat moment, zegt ze, was het anders afgelopen.
”Mensen zeggen: dat was gewoon je brein of een beschermengel. Maar geloof me: het voelde niet vaag of spookachtig — het was alsof er gewoon mensen in de kamer stonden.”
Verder na trauma: nieuwe inzichten en schaduwgezellen
Jonathan Crossley pleegde na de aanval zelfmoord door zich van een klif te werpen. Voor Poe volgden tien operaties en een lange revalidatie, deels mogelijk gemaakt door meer dan €60.000 aan donaties — ook hier in Nederland zijn online crowdfundings na heftige misdrijven trouwens opvallend effectief.
Tijdens haar herstel zag Poe volgens eigen zeggen “tussen de 50 en 100 keer” schaduwmensen: vage silhouetten in haar huis. “Ze komen niet dichtbij. Behalve één keer, maar zodra ik op ze toestap of ze opmerk, verdwijnen ze.”
Haar verklaring? “Misschien had ik bijna de overstap naar ‘de andere kant’ gemaakt. Misschien zijn die schaduwmensen zielen die niet weten aan welke kant ze zijn. Het zou verklaren waarom ik ze nu zie.”
Waarom delen we dit in Nederland?
Iedereen die ooit iets onverklaarbaars heeft meegemaakt — van het horen van je overleden oma tot vreemde figuren ’s avonds in huis — herkent iets in Poe’s verhaal. Wat als nabij-de-dood-ervaringen meer zijn dan dromen? En wat zien we zelf, als we ooit die grens naderen?
- Er is steeds meer wetenschappelijk onderzoek naar het fenomeen ‘schaduwfiguren’ (check bijvoorbeeld het Radboudumc in Nijmegen!)
- Heb je zelf iets bizar meegemaakt? In Nederland kun je anoniem delen bij Stichting Praten Over Geesten – je bent niet alleen
- Steun na trauma is cruciaal – check ggz.nl voor hulp na geweld of psychische nood
Het verhaal van Eilish Poe is rauw, menselijk en misschien wel een reden om net iets liever te zijn voor elkaar vandaag. wie weet welke silhouetten — uit het verleden of de toekomst — soms bij ons binnenwandelen.
