Kareem Rahma wilde gewoon een stukje van de taart — maar hij brandde zich finaal.
In 2018 dacht de komiek uit New York een gouden kans te grijpen: een indrukwekkend Museum of Pizza inbrengen in het rijtje van ‘Instagrammable’ foodmusea die als paddestoelen uit de grond schoten. Alleen draaide zijn luchtige droom uit op zijn “grootste financiële debacle” — en het scheelde niet veel of het liep uit op een ramp van Fyre Festival-formaat.
Rahma, inmiddels 37 en bekend als host van populaire online shows als “Subway Takes” en “Keep the Meter Running,” verloor tienduizenden euro’s aan de Brooklyn pop-up. Bezoekers genoten volop, maar niemand had door hoe dicht het museum bij een totale afgang was gekomen.
“Het enige waar ik aan kon denken was: straks opent het niet en sta ik vol in de krantenkoppen,” vertelt hij. “Ik had mensen een museum over pizza beloofd — dus dat moest en zou ik ook leveren.”
2018: iedereen een museum, dus waarom geen pizza?
Onlangs vertelde Rahma in de populaire podcast “The Downside” zijn volledige verhaal van dit chaotische avontuur — en geloof me, het klinkt nu nóg absurder dan toen. Hij neemt je mee terug naar die zomer waarin foodmusea dé hype waren in New York. Denk aan het Museum of Ice Cream nabij SoHo of het Avocado Museum waar je letterlijk op een pit kan schommelen.
maar pizza? Ja, daar zag hij wel iets in. “Pizza is waarschijnlijk het populairste eten ter wereld. Dan moet iedereen toch naar dat museum willen komen?”
Een website zonder plan – en binnen 24 uur uitverkocht
Rahma lanceerde razendsnel een SquareSpace-pagina — voordat hij überhaupt een locatie op het oog had. Hij tikte wat vage plannetjes als ‘kaasgrot’ of ‘pizzastrand’ op de site. En zowaar: €270.000 aan tickets was de eerste dag al weg.
“Het ging compleet uit de hand lopen,” zegt hij. Klinkt als een droom. Maar Rahma had letterlijk nog geen idee wat erin zou komen — of waar het terecht moest.
“Ik had het concept nauwelijks beschreven — alleen maar dingen als ‘kaaskaart’, ‘pizzapaleis’.” Een typisch gevalletje: eerst verkopen, dan pas uitvogelen wàt je levert.
En toen liep alles vast…
Met nog een paar maanden op de klok moest hij in sneltreinvaart kunstenaars, bouwers en architecten regelen. Tegelijk de vergunning, en lager door de buurt om een locatie te scoren.
Toen eindelijk een deal met een pand in Brooklyn rond leek, haakte de verhuurder onverwachts af — foetsie met zijn €18.000 aan borg. Als een dolle verder zoeken — met de deadline in z’n nek. Eén domino na de ander viel om, alles liep alleen maar verder spaak. “Ik dacht echt: als dit mislukt, is m’n naam voorgoed verpest.” Het angstbeeld: Fyre Festival 2.0, maar dan met pizza in Brooklyn.
Op het nippertje gered – met een flinke kater
Uiteindelijk stuitte Rahma op een leegstaande evenementenruimte in het William Vale Hotel in Williamsburg. Hij legde binnen één week een fortuin op tafel om alles — muren, lampen, bar, installaties — te bouwen. Nauwelijks geslapen, bergen stress, maar het museum ging op tijd open.
Achteraf had het wel wat weg van dat bizarre Willy Wonka-evenement in Glasgow eerder dit jaar — alleen dan minder zoet.
Het leek voor het publiek een doorslaand succes. Toch verloor Rahma uiteindelijk rond de €180.000. De pop-up verdween, het mediabedrijf erachter ging failliet — en Rahma zelf belandde zelfs een nacht in het ziekenhuis door stress.
Een wijze les (en carrière-switch)
De chaos bracht hem tot nadenken. Sindsdien is hij gestopt met ondernemen en verder gegaan als fulltime komiek.
“Het klinkt mooi: fake it ‘til you make it. Doe-en-draag wat bij de baan past die je wilt,” zegt Rahma terugblikkend. “Maar in sommige situaties is dat juist géén goed advies — ik heb dat op de verkeerde manier toegepast.”
Was het het waard? Vraag het hem over zes jaar
Zes jaar later kijkt hij er gemengd op terug. “Achteraf was het f-king gaaf om zo’n team kunstenaars bij elkaar te brengen rondom het bekendste eten ter wereld — nota bene in New York, de zelfverklaarde pizzahoofdstad.”
En zijn reputatie? Die overleefde het gelukkig — al ging dat niet vanzelf.
“Geld is belangrijk, maar het komt en gaat. Je naam kan voor altijd besmeurd zijn — dat is niet zomaar te repareren. Achteraf lever ik liever €180.000 in dan mijn reputatie kwijt te raken.”
Of het Museum of Pizza nu ook een eigen documentaire verdient? Rahma grapt: “Mocht iemand hier ooit een film over willen maken, bel me vooral.”
