Een bijzondere vondst tijdens een gewone wandeling
Heeft u ooit gedacht tijdens een strandwandeling: “Wat zou er allemaal onder mijn voeten liggen?” Nou, Chris Bien (56) uit Goring-by-Sea zal haar wandeling in Holland-on-Sea, Essex, niet snel vergeten. Tussen de keien langs de vloedlijn zag ze iets bijzonders — een golvende lijn in het grind, dichtbij het water. Ze werd nieuwsgierig en had meteen het gevoel dat dit speciaal kon zijn.
Een mammoetverrassing vlakbij huis
Chris vertelde later: “Ik zag iets uitsteken en dacht meteen: dat kan haast alleen een tand zijn, met zo’n patroon. Met mijn handen graven hielp niet — het zat diep vast.” Gelukkig was haar man erbij, samen slaagden ze erin de vondst los te krijgen. En wat bleek? Een volledig versteende tand.
Toeval bestaat niet — eerder die dag had ze haar man nog lachend verteld: “Vandaag vind ik een mammoetkies!” Langs de Noordzeekust bij Essex duiken vaker fossielen op, maar het blijft telkens een zeldzaam geluksmoment. Zelfs Chris was overdonderd: “Ik geloofde het niet. Tijdens het graven hoopte ik zó dat het een mammoettand zou zijn, maar ik bleef tegen mijn man zeggen: dat kan toch niet.” Uiteindelijk stonden ze samen te lachen, midden op het strand, de kies triomfantelijk in handen.
Hoe groot is zo’n mammoettand eigenlijk?
De kies — vermoedelijk afkomstig van een steppe-mammoet, een van de grootste mammoetsoorten ooit — was enorm. Zo’n 16 tot 18 centimeter breed én diep, en woog bijna 2 kilo. Dat sleep je niet zomaar je strandtas in — vraag het de lokale strandjutters maar.
1,8 miljoen jaar geschiedenis in je handen
De steppe-mammoet liep rond in Europa en Azië, ongeveer 1,8 miljoen jaar terug. Hij was de voorouder van onze bekende wolharige mammoet en komt in fossiele vondsten mondjesmaat voor. Chris vermoedt dat de kies nog niet eens compleet is — het kan goed zijn dat het maar de helft van de originele tand is.
Hoe bewaar je zo’n unieke vondst?
Chris heeft ervaring met archeologie — ze is al 17 jaar lid van de Hove Archaeological Society — en weet precies wat ze moet doen. De kies krijgt eerst een bad in gedestilleerd water, daarna een behandeling met speciale conserveringslijm en ethanol. Een stukje wetenschap voor thuis, zeg maar.
Waarom melden? En wat doet Chris nu?
“Als archeoloog ben je eigenlijk verplicht bijzondere vondsten te melden,” vindt Chris. Maar stiekem zou ze hem toch ook graag zelf tentoonstellen — ze is tenslotte vrijwilliger in het museum van Worthing. “Dit verhaal toont hoe rijk onze bodemgeschiedenis écht is. Daar mag best meer aandacht voor komen.”
Zelf fossielen vinden? Tip van een insider
- Ga op pad langs stranden in Noord-Holland of de Maasvlakte — daar vind je geregeld mooie vondsten
- Let op patronen en vormen die niet bij stenen horen
- Gebruik altijd een kleine troffel — handen zijn niet altijd genoeg
- Vondst gedaan? Raadpleeg lokale experts of meld bij de Archeologische dienst
Wie weet wat er onder de volgende schelp schuilgaat. Zeeland of Texel — overal liggen miljoenen jaren oude verhalen op hun onthulling te wachten.
