Voor veel Nederlanders klinkt het als iets uit een tv-serie vol drama, maar het is harde realiteit voor Logan Gifford uit Las Vegas. Op zijn tiende werd hij seksueel misbruikt door zijn eigen moeder Doreene — een duister verleden dat zijn volwassen leven nog altijd belemmert.
Zes jaar lang werden de misstanden verzwegen binnen het gezin. In die periode werd er een broertje geboren waarvan Logan steeds vaker dacht: ben ik niet alleen zijn broer, maar ook zijn vader?
“Mijn broer… of mijn zoon?”
Nu, in 2025 en 26 jaar oud, woont Logans 15-jarige broer bij hem thuis, in een buitenwijk vergelijkbaar met Leidschendam — met alle rust van een Nederlands voorstadje, maar zonder familieharmonie. Het verdrietige: zijn broertje worstelt met cognitieve problemen en zal altijd zorg nodig hebben.
- “Er is een kans dat mijn broer mijn zoon is. Dat blijft zich als een soort ketting om mijn nek voelen,” vertelt Logan openhartig.
Elke ochtend een nieuw begin — maar bagage draag je mee
Logan probeert structuur te brengen in zijn leven. Ochtenden zijn voor extra koffie van Coffeecompany — een kleine gewoonte waardoor de dag dragelijker wordt. Maar ‘nieuw begin’ klinkt hol als je nog steeds kampt met het verleden.
“Hij verdient een rustig leven… Dit heeft hij niet gevraagd.” Zo zegt Logan, terwijl hij met zijn gedachten teruggaat naar 2008 — het jaar waarin het getouwtrek om zijn jeugd begon.
Rechtbank, straf en een familie in scherven
In 2015 legde Logan onder ede uit wat er gebeurde achter gesloten deuren. Terwijl het huis sliep, riep zijn moeder hem naar haar slaapkamer — pornografie op tv, daarna misbruik. Het misbruiktijdstip viel, volgens rechtbankdocumenten, precies samen met de conceptie van zijn broertje.
Doreene kreeg acht tot twintig jaar cel opgelegd voor seksueel misbruik en incest, ondanks hardnekkige ontkenningen. In 2024 kwam ze vrij onder voorwaarden maar werd toch weer snel opgepakt toen ze verboden contact zocht met haar zonen.
Therapeut legde pijnlijke vermoedens op tafel
Tijdens traumaverwerking in therapie kwam plots de vraag: “Wat als jouw broer ook jouw zoon is?” Dat was een klap — ineens draaide niet alleen alles om verwerking, maar ook om verantwoordelijkheid.
“Ik was toen 17,” vertelde Logan aan de Las Vegas Review-Journal. “Het idee alleen al… het voelde als verraad aan mezelf.”
Hij kreeg niet de kans op een normale jeugd — drugsgebruik was dagelijkse kost en de kinderbescherming kwam vaker over de vloer dan de vaste postbode van PostNL.
Verlies, veerkracht en hoop op heling
Het gezin kende nog meer tegenslag: Logans jongste broertje verdronk toen hij drie was.
Toch staat Logan niet stil. In de VS strijdt hij voor stemrecht, thuis zorgt hij liefdevol voor zijn stiefdochter en zijn kwetsbare broer. Erover praten doet pijn, maar hij wil voorkomen dat andere slachtoffers in stilte blijven lijden.
- “Alleen al het idee dat mijn broer het resultaat kan zijn van seksueel misbruik… Dat is rauw en bijna niet te bevatten.”
- “Maar hij ís er nu. Daar kan niemand iets aan veranderen. Mijn taak is simpel: zorgen dat hij een zorgeloos leven mag hebben — gewoon kind zijn, ondanks alles.”
Zo wordt een Amerikaans familiedrama, hoe onvoorstelbaar ook, een krachtig pleidooi voor openheid binnen elke cultuur, ook hier in Nederland. Want zwijgen lost zelden iets op.
