Het klinkt bijna als een scene uit een Netflix-serie: een moeder met 14 kinderen, die haar huishouden in Zuid-Californië runt alsof het een strak gecoördineerd bedrijf is. Maar voor Sarah Wolfgramm (48) is dit gewoon het dagelijks leven. Jaarlijks tikt zij meer dan $75.000 weg aan eten, hypotheek, rekeningen, kleding en alle andere basics — en dan vergeten we nog even de 21 (!) wasjes per week niet.
“We hebben minstens $6.000 per maand nodig om alles draaiende te houden,” vertelt Sarah, die cateraar is, openhartig aan SWNS. “Ik bezoek vaak koopjeshoeken, scoor tweedehands bij Goodwill en gebruik mijn cateringbedrijf slim om groot in te kopen tegen groothandelsprijzen.” Slim, toch?
De kostenposten? Elke maand gaat $2.700 op aan de hypotheek, $1.200 aan boodschappen, $2.000 aan vaste lasten en $400 aan zaken als schoonmaakmiddel, zeep en toiletpapier. Zet dat maar eens naast je eigen huishoudboekje.
Sarah runt het gezin samen met haar man Haini (56), muzikant en net zo gewend aan reuring in huis. Ze kregen tien dochters: Eve (27), Isabella (24), Tihané (23), Nora May (18), Hazel (17), Mary (13), Vaké (11), Lynnae (8), en Joy (6). Hun dochter Sariah overleed in 2014, toen ze nog maar 3 maanden oud was.
Verder lezen
Waarom logopedisten afraden om je baby een van deze drie populaire namen te geven
Deze groep reizigers mag in 2025 rechtstreeks doorlopen bij de douane – profiteren?
Overspel op de werkvloer? Mijn man koos voor zijn jonge collega – wat nu?
Bovendien zijn er vier zonen: Heinrich (26), Abraham (21), Maikeli (20) en Wesley (15). Het gezin woont in Redlands – geen onbekende plaats voor grote gezinnen in Californië.
Sarah en Haini zijn zelf opgegroeid met veel broers en zussen; ze droomden altijd al van een vol huis. Hun oudste, Eve, kwam in mei 1996 ter wereld.
Sarah zegt zelf: “Bevallen is net fietsen, het verleer je niet zomaar.” Na haar twaalfde kind dacht ze dan ook klaar te zijn met baby’s in huis.
Maar het noodlot sloeg toe: dochter Sariah overleed aan wiegendood, slechts enkele maanden oud.
“Sariah was ons prachtige meisje, zij maakte de dertiende,” vertelt Sarah. “Ik dacht dat ik er met een baker’s dozen was… Op een dag viel ze in slaap in Haini’s armen terwijl ik een taart bakte. Haini legde haar beneden in de box. Toen we keken, ademde ze niet meer.”
“Het brak onze harten,” vervolgt Sarah. “Ze was de jongste — als ouder besef je dan opeens hoe kwetsbaar het leven is.”
De andere kinderen vroegen haar en Haini uiteindelijk toch om nog een baby te krijgen – ze wilden niet dat hun beeld van baby’s eindigde in verdriet.
“En kort daarna kregen we Lynnae, ons ‘regenboogkind’,” deelt Sarah. “Zij bracht echt kleur terug in het gezin. Ik dacht daarna dat het klaar was.”
Toch kwam Joy er nog bij, toen Sarah al 42 was.
“We denken eigenlijk dat onze jongsten door Sariah uit de hemel zijn gestuurd,” vertelt Sarah glimlachend. “Het idee dat er nu een engel over ons waakt, geeft iedereen hier veel rust.”
Sarah benadrukt dat ze het niet alleen hoeft te doen – haar grote familie maakt van hun huis een echt team. Iedereen helpt met wassen, koken en alle andere chaos die bij een gezin van deze omvang hoort. En, let’s be honest, na 30 jaar is er bijna geen scenario meer dat haar kan verrassen — behalve misschien een extra kat erbij?
