Vorige week schudde een aardbeving met een kracht van 4.8 op de schaal van Richter de regio rond East Hampton, Connecticut weer flink op. Maar wie hier al langer woont, haalt de schouders op: luide dreunen en trillende huizen horen hier al eeuwen bij het dagelijks leven.
East Hampton, een bescheiden plaatsje net ten zuiden van Hartford, is uitgegroeid tot het epicentrum van een onopgelost geologisch raadsel. Al sinds de tijd van de inheemse bewoners worden hier vreemde knallen en schokken gevoeld — geluiden waar zelfs de slimste wetenschappers geen sluitende verklaring voor hebben.
Iedereen kent de “Moodus Noises”
De bijnaam ‘Moodus Noises’ klinkt misschien alsof het om een nieuw festival van Lowlands gaat. In werkelijkheid zijn het mysterieuze knallen afkomstig uit de bodem onder het stadje Moodus, onderdeel van East Hampton. Het grappige: deze plek ligt nergens in de buurt van stevige breuklijnen zoals in Californië. Zelfs aardbevingsdeskundigen van de Universiteit van Connecticut beamen: de omgeving oogt doodgewoon.
- Regelmatige dreunen, alsof de aarde even borstkloppen geeft
- Af en toe huisraad dat voorzichtig meetrilt
- Klanken variërend van zacht gedonder tot plots harde knallen
Bewoners als Ashley Manning — 31 jaar en inmiddels gewend aan het fenomeen — vertellen dat sommige trillingen zo intens zijn dat ze de muren van haar huis lieten rammelen. “Het gekke is, je hoort het niet alleen — je voelt het door je hele lijf trekken. De eerste keer dacht ik even dat er iets groots ontplofte. De buren keken elkaar alleen aan en haalden hun schouders op. Welkom in Moodus, zeggen ze dan.”
Waar komen die knallen vandaan?
De naam Moodus is een verbastering van het Algonquin-woord voor “plek van de slechte geluiden.” Volgens lokale legendes dachten puriteinen in de 18e eeuw dat de duivel zelf voor het gerommel zorgde — tegenwoordig weten we in elk geval dat het oversteken van het spoor geen verschil maakt.
Geoloog Robert Thorson (Universiteit van Connecticut) legt uit: “We vermoeden dat de unieke vorm van de heuvels de geluidsgolven versterkt. Wat elders verdwijnt in de bodem, komt hier versterkt naar boven. Het schijnt tot wel 80 kilometer diep plaats te vinden — midden in een stuk keiharde continentale aardkorst.”
Als outsider denk je misschien: dat zal wel regelmatig gebeuren dan? Niets is minder waar. Er zit geen patroon in, de frequentie blijft volstrekt onvoorspelbaar — een beetje als het Nederlandse weer. Soms zijn er weken van stilte, daarna plots een serie harde knallen binnen een maand, zoals op 6 maart toen een beving van 1.7 nog de glazen deed rammelen.
Net geen aardbeving, wel heel mysterieus
Het zijn geen klassieke aardbevingen, eerder mini-quakes — wetenschappers noemen ze ‘microseïsmen.’ Je kan ze doorgaans niet meten in plaatsen zoals Amsterdam of Groningen. Alleen in Moodus ervaren de meer dan 12.000 inwoners deze unieke tamtam — én geven er zelfs een eigen draai aan.
Nathan Hale-Ray High School omarmt het mysterie: hun sportteams heten niet voor niets “Home of the Noises.” Lokale horeca maakt grapjes met ‘Shaken Not Stirred’-cocktails. Je zou bijna zeggen dat Moodus Noises ondertussen bij het DNA van East Hampton horen — zolang ze geen schade aanrichten, worden ze gekoesterd als een oereigen fenomeen.
Kleine trillingen, groot verhaal
Is het gevaarlijk? Voor wie net hier komt wonen misschien even schrikken, maar volgens Thorson is er geen reden tot paniek. Ze veroorzaken zelden schade — hooguit een verdwaalde kopje schiet van de tafel. Zeker vergeleken met de Moyra-brekende klappen en gasbevingen in het Groningse land, zijn de Moodus Noises vooral stof voor urban legends, niet voor noodplannen.
- Tip: logeer je in de regio? Laat je verrassen als je wakker wordt van een brom die door het huis trekt. Even schrikken, maar vooral: geniet van deze unieke, bijna vriendelijke herinnering dat de aarde leeft.
Of, zoals geoloog Thorson het nuchter samenvat: “Dit is het bewijs dat onze planeet nog altijd dynamisch is — zelfs in een stukje Connecticut waar je het het minst verwacht.”
Benieuwd naar meer? Je vindt lokale verhalen terug bij de bakker, of door simpelweg in het dorpje Moodus een praatje aan te knopen. Wie weet heb je geluk — en hoor je zelf het beroemde geluid dat deze regio al eeuwen in zijn greep houdt.
