In het Noord-Afrikaanse kustplaatsje Chetaïbi, Algerije – bekend om z’n azuurblauwe zee, ruige baaien en groene heuvels – gaat het nu eens níet om dames in kleine bikini’s die de gemoederen verhitten. Dit keer staan de mannen in de spotlights.
Stel je voor: maandenlang stroomt het slaperige dorpje met ruim 8.000 inwoners vol met zonzoekers. Elk jaar weer essentieel voor de lokale economie. Maar deze zomer barstte de discussie los rond mannen en, jawel, hun keuze voor bermuda’s op het strand. De burgemeester vond het genoeg geweest en vaardigde een verbod uit: geen korte, strakke zwembroeken meer – terug naar de lange en losse stijl, die volgens traditionele bewoners een stuk beschaafder oogt.
De sfeer in Chetaïbi is normaal gesproken juist uitgelaten en open – gastvrijheid staat hoog in het vaandel, zegt inwoner Salah Edine Bey: ‘Geen onvertogen woord, geen nare blikken naar badgasten. Je wordt met open armen ontvangen.’ Al duurde deze openheid niet tot in het oneindige. Vroeg in juni trok burgemeester Layachi Allaoua letterlijk de grens.
Volgens hem ‘verstoren deze strandoutfits de harmonie en botsen ze met onze morele waarden en fatsoensnormen’. In zijn verklaring liet hij duidelijk weten dat ‘de bevolking het zat is om toeristen in onfatsoenlijke kleding te zien rondlopen’.
Dat leidde vrijwel direct tot een felle discussie, van het dorpsplein tot in de regionale hoofdstad Annaba. Lokale politici riepen zelfs op om het verbod in te trekken – zo’n regel past volgens velen niet bij een gastvrije bestemming waar toerisme gewoon nodig is.
Binnen twee dagen draaide de burgemeester deels terug. Op Facebook benadrukte hij dat het niet per se om religieuze of politieke motieven ging – maar vooral om het bewaren van rust en vrede in het dorp. Er zit dus meer achter deze badkledingstrijd dan je op het eerste gezicht denkt.
Want de spanning rond zichtbare benen en conservatieve waarden heeft in Algerije een lange geschiedenis. De regio worstelt al decennia met de invloed van het islamisme – denk aan de dramatische burgeroorlog in de jaren ’90, waarbij schattingen spreken van 200.000 slachtoffers. Gemeenten bestuurd door religieuze partijen probeerden destijds het straatbeeld en het openbare leven te veranderen – vaak met weerstand tot gevolg.
Socioloog Redouane Boudjemaâ verwoordt het treffend: ‘Ook al zijn conservatieven politiek niet de grootsten, hun ideeën winnen nog altijd terrein.’ Het terugkerende debat over wat ‘fatsoenlijk’ is op het strand, laat zien dat traditie, religie en toerisme nog altijd botsen.
Toerisme-expert Said Boukhlifa waarschuwt: ‘Te veel nadruk op conservatieve normen kan juist buitenlandse bezoekers afschrikken. Wil Algerije zich profileren als aantrekkelijke vakantiebestemming? Dan is er meer flexibiliteit nodig.’ Het blijft dus oppassen voor te veel teruggrijpen naar vroeger – want Europa en jongeren denken inmiddels toch net anders over strandmode.
Voor wie deze zomer richting Algerije vertrekt: let dus niet alleen op zonnebrand, maar ook op wat je aantrekt op het strand. Of neem, typisch Hollands, gewoon een reserve setje badkleding mee – je weet immers maar nooit waar de lokale etiquette een onverwachte wending neemt.
